مردان ترسو-زنان خیالپرداز

من فکر می‌کنم مردان ترسو هستند و زنان خیال‌پرداز. مردان ترسو هستند به خاطر اینکه خیلی نگران قدرت، نیرو و مردانگی‌‌شان هستند. همیشه می‌ترسند این‌ها را از دست بدهند. از این رو، در زندگی همیشه اقدام‌ها را به گونه‌ای انجام می‌دهند و تصمیم‌ها را طوری می‌گیرند که حافظ قدرت و توانایی‌های آنها باشد، حافظ چیزی باشد که حیاتی‌ترین مسئله وجودشان در نظر می‌گیرند؛ یعنی در اصل تصویرخود و غرور مردانه‌ی آنها. به این ترتیب، از آنجا که مردان به طور مداوم در معرض و در خیال از دست دادن همه چیز هستند، وجودشان فوق‌العاده پر از ترس است. زنان به سهم خودشان به طور آشکار از مردان شجاع‌تر هستند. مطمئنا زنان ترس‌های خودشان را دارند، اما آن‌ها چیزی برای از دست دادن ندارند، زیرا آنها از همان اوایل کودکی با تجربه‌ی فقدان سر کرده بودند. زنان در عین حال که تصمیم می‌گیرند با هر گونه دشواری رویارو شوند، می‌دانند که با خطر از دست دادن همه چیز مواجه نیستند، پس بدون تعلل پیش می‌روند. اما در مقابل ما مردان تصور می‌کنیم که ممکن است همه چیز را از دست بدهیم. این گونه ترس و دودلی توان ما را می‌گیرد. ما خیلی راحت‌تر از زنان می‌گوئیم: “نمی‌دانم، حالا صبر کنیم، بگذار ببینم.” می‌لرزیم و به طور پایان‌ناپذیری تامل می‌کنیم. ما مردها بدون شک ویژگی‌های دیگری هم داریم اما ترسو بودن شکننده‌ترین ویژگی ما، پاشنه آشیل ما است.
از:
OEDIPUS: The Most Crucial Concept in Psychoanalysis; JUAN-DAVID NASIO

پی‌نوشت: از پروفایل شخصی دوست و همکارِ جانم «صلاح اسمعیلی».